جنگ و لبخند و امید

یادش بخیر آن روزهای خوب خدا .

آن روزهایی که تازه انقلاب شده بود ومردم هنوز مست از می پیروزی با شکوه نور بر ظلمت بودند

ما بودیم وایران وامام .

امامی که حالا رهبر کشوری بود که دراوج غنا و ثروت ،فقیر بود 

نفت داشت ،گاز و معدن داشت اما روستاها وبسیاری از شهارهایش آب نداشتند 

برق وگاز نبود حمام ومدرسه و مسجد که از رویاها بود وداشتن جاده آرزوی محال .

امام (ره)اما گنج مهم تری داشت وآن هم مردم بودند وعشق و علاقه ی مردم به امامشان .

امام (ره) می دانست این مردم انقلاب کردند 

تابه آسایش برسند پس باید مشکلات آنها را حل می کرد .

جهاد سازندگی ،کمیته امداد،بنیاد مستضعفان ....

تشکیل شد تا یاری دهند مردم محروم وستمدیده را .

دولت مردان تحت فرمان رهبری کمر همت بستند تا مشکلات را مرتفع کنند .

آنها می دانستند اگر ذره ای کوتاهی کنند باید به امام وانقلاب ومردم پاسخ دهند 

برای همین با تمام توان از نیروی جوانی شان کمک می گرفتند .

همه چیز خوب پیش می رفت .

دشمنان تاب این پیروزی را نداشتند .

تحریم ها شروع شد .جنگ هم .

جنگ بود ،اما لبخند هم بود .امید بود وامام .

جنگ بود ،تحریم شدید اقتصادی .

اگر امروز با روسیه ،انگلیس ،وفرانسه و......رابطه داریم آن روزها همه وهمه به یاریدشمن آمده 

بودند تا انقلاب نو پایمان را از بین ببرند چه با تحریم چه با کمک به دشمن .

بماند که هنوز بسیاری از مناطق ایران اسلامی مان محروم بود ومردم از امکانان اولیه زندگی 

بی بهره .

اما چون امید بود وامام،تمام مشکلات سهل وآسان تر می نمود .

امام (ره)به جوانان اعتماد کرده بود وآنها را باور داشت .

می دانست این انقلاب به کمک آنها شکل گرفته وبه کمک آنها پیش می رود .

رئیس جمهورش جوان بود ،نخست وزیرش جوان بود ،فرماندهانش جوان بودند و.....

او نگران بنود به نیروی جوانی واعتقاداتشان به هدف ایمان داشت .

میدانست این سختی ها زود گذرند .

می دانست زمستان می رود وبهار ایران هم از راه می رسد .

.امروز رسیده ایم به آن روز که امام (ره)آرزو داشت .

امروز اگر آبادی هست وآبادانی ،حاصل تلاش مردمان آن روزگار است .

امروز اگر رونق اقتصادی هست به خاطر عبور از دیروزهای بحرانی است 

که امام (ره)با یاری جوانان از آن گذشتند .

اگرامروز برخوان گسترده ای از امنیت وآرامش نشسته ایم به خاطر همت تمام مردان وزنان 

مجاهدی است که تلاش کردند تاگذر کنیم از سختی ها .

ظلم است به مردم وامام (ره)و شهدا ،

اگر امروز دیروزهایمان را زیر سؤال ببریم ویادمان برود ،

ایرانی که امام (ره)رهبری اش را به عهده گرفت در اوج فقرو محرومیت بود 

وامروز باید غنی باشد وسرفراز .

اگر امروز جوانا ن ما در سطوح عالی تحصیل می کنند روزی ،روزگاری 

بسیاری از مردم کشور ما بی سواد بودند که به برکت امام (ره)

امروز دانشگاه های ما شاهد حضور پر شور جوانا ن خلاق ومستعد است .

مردم یادشان نمی رود برای آبادی وآبادانی و آزادی ایران امروز 

چه خون ها ریخته شده ،

چه جوانانی جانباز شدند و

چه آزادگانی که رنج اسارت را تحمل کردند .

اما چرا فقط در هفته ای به نام هفته ی دفاع مقدس به یادشان می افتیم ؟

چرا هر روزمان به یاد آن روزها نباشیم .

اگر هرروز که از خواب بیدار می شویم به خود بگوییم : 

اگر امروز صبح با آرامش وبی دغدغه از خواب بیدار شدی ،

به خاطر این است که روزی روزگاری کسانی رفتند تا تو زنده باشی وسربلند .

آن وقت بگویی : 

حالا نوبت من است که برای حفظ آبرو وعزت آن روزها وایران دوست داشتنی تلاش کنم ،

مطمئن باش ایران اسلامی به نیروی جوانی وایمان مااحتیاج دارد 

تا همیشه سبز باشد و سربلند .