بنویس شهید و بعد برو سر خط...
همانجا که نخل هایش بدون سر نماز میگذارندو بید های مجنونش به سمت
شرجی
افق در احتزازند....
از این سطر به ان سطر...از این خط به آن خط...از این خاکریز به ان
خاکریز...حالا دیگر
این همه شهید را کلمه ها تشییع می کنند. حالا این خط آخر ندارد.
بدون معطلی بجای نقطه اشک هایت را بگذار و
برو....