چگونه می شود انسان برای کسی که اذیتش کرده است استغفار کند و قلبش بزرگ شود؟ این استغفار چگوه خاصیتی را دارد؟
عفو و غفران، انسان را خیلی بزرگ می کند. اگر همسرت بوده، پدرت بوده، خواهر و برادرت بوده اند و اذیت کرده اند گذشت کن، این صفت خدایی است. خداوند صاحب عفو گذشت را خیلی دوست دارد. چون صفت خدایی است. خداوند است که خلق را می آمرزد، شما هم اگر گناهکاری را که تو را اذیت و آزار رسانده است یا مالت را خورده است، عفوش کنی، این کار کار خدایی است. شبیه کار خداوند است. خدا هم صفت و فعل خودش را خیلی دوست دارد.
دیدید که ائمه (علیهم السلام) ما همه عزیز و با ایثار و گذشت بودند و مورد محبت خدا. ما هم اگر با گذشت بودیم مورد محبت ائمه (علیهم السلام) واقع می شویم. عفو کنید، گذشت کنید، شب که می خوابید استغفار کنید! هر روز هفتاد بار برای خودتان یا کسانی که شما را اذیت کرده اند استغفار کنید. کسی که برای اذیت کنندگانش استغفار کند قلبش راحت و بزرگ می شود.
سرش در این است که وقتی کسی انسان را اذیت می کند انسان دلتنگ می شود. ناراحت می شود که فلانی مرا اذیت کرده است. قلبش تنگ می شود. وقتی برای او استغفار می کند، قلبش راحت می شود، بزرگ می شود، خنک می شود. دل او باز می شود. می گفت اذیتم کرده بود از دستش پکر بودم. دلم تنگ شده بود. ناراحت بودم. برای او استغفار کردم راحت شدم.
هر وقت کسی شما را اذیت کرد و ناراحت شدید، ............
پس نیمى از آن براى من ، و نیم دیگر براى بنده من مى باشد. و براى بنده من است هر چه از من طلب کند، یعنى آنچه از من بخواهد به او عطا مى کنم .
الکافی ج۲ باب فضل الدعاء و الحث علیه
2468
وقتی کسی مرد خدا می شود بر همه یا بیشتر داشته هایش درپوش می گذارد. نمی خواهد خیلی ها از آنچه او دارد آگاه شوند.
اگرچه در این مورد استثنا وجود دارد و برخی بزرگان ما به اقتضای وظیفه شان کمی از داشته ها را در اختیار مردم قرار می دادند ولی قاعده این است که تا می شود این کار انجام نگیرد و این افراد برجسته گمنام بمانند.
اولیای خدا از شهرت فرار می کنند و به تعبیر دیگر شهرتشان در گمنامی است. ترجیح می دهند بیشتر گمنام بمانند تا مشهور شوند.
اگر در عصر ما بخواهید دنبال کسی بگردید که هم فقیه باشد هم عارف باشد و هم انسان خودساخته و برجسته ای باشد که بتوان او را به دیگران معرفی کرد بدون شک باید آیه الله بهجت را نام ببرید.
شخصیتی که عرفان و علم او زبانزد خاص و عام بود و به نوعی الگوی ملموس زمان ما بوده است. او نیز همچون اساتیدش ترجیح می داد که گمنام بماند و تا می توانست نمی گذاشت دیگران بفهمند که او چه دارد.
در این نوشتار به برخی زوایای زندگی او از زبان پسرش اشاره می کنیم. نکاتی که جز خانواده ایشان قطعا کس دیگری از آن اطلاعی نداشت.
پس بخوانید: