جوانـــــــــــــــــــــی

هر چند عبادت خود دل را جلا وروح را صیقل می دهد ولی چون عبادت رابطه برقرار کردن

بنده با خدا وعابد با معبود است وخاکیان را به افلاکیان وملکیان را به ملکوتیان پیوند       

می دهد هر اندازه روح عابد لطیف تر وروانش پاک تر باشد عبادتش کارساز تر           

وراهگشاتر است وبهتر وبیشتر اورا به مقصد می رساند .                                 

از سوی دیگر بسیاری از عبادت ها همراه با حرکت وجست وخیز است                   

همانند حج ،جهاد ،نماز و........که نیروی بدنی می خواهد واین جوان است که هم آن دل

پاک وروح لطیف رادارد وهم این بدن سالم ومستعد را .                

پس باید جوانی را بهار عبادت بنامیم وبهترین فرصتی که بنده می تواند با پروردگار خود

رازونیاز کند وپیشانی ذلت وعبودیت برآستان کبریایش بساید وفریاد عجز و لابه          

برآورد که : «الهی فُکّ رقبتی من النّار واوسع علی من رزقک الحلا ل »           

معبودا گردنم را از غل آتشین دوزخ آزاد کن واروزی حلالت برمن وسعت ده .          

برخلاف دسیسه ابلیس وهمپالکی هایش از شیاطین جنّ وانس ووسوسه آنها که جوان را

نباید سروکاربا عبادت واطاعت باشد بلکه باید به عیش ونوش خود بپردازد           

وپرستش خدارا به روزهای واپسین عمر بگذراند عبادت جوان جایگاه ویژه ای           

درنزد خداوند دارد وحساب خاصی برای آن باز کرده است و اگر بخواهیم تعبیر ساده      

وخودمانی داشته باشیم معبود عالمیان عبادت جوانان را خیلی تحویل می گیرد دو قبضه

تحویل می گیرد . پیامبر اعظم اسلام فرمود :                     

«انّ الله تعالی یُباهی باشّاب العابد اعلائکه یقول :انظروا الی عبدی ترک شهوته من (جلی )

یعنی : « خدای تعالی به وجود جوان عبادت پیشه برفرشتگان می نازد ومی فرماید :

بنگرید این بنده مرا به خاطرمن شهوت خودرارها کرده است .          

در حقیقت خداوند با مشاهده منظره عبادت جوانان پاسخی دیگر به پرسش فرشتگان

میدهد که هنگام آفرینش آدم گفتند : برای چه می خواهی این موجود خون آشام را بیافرینی

پاسخ خدا این است که : این جوانا ن عبادت گر از نسل همان آدمند ومن به وجود آنان افتخار می کنم.

 

جوانا ره طاعت امروز گیر                      که فردا نیاید جوانی زپیر    

قضا روزگاری زمن در ربود                که هرروزش ازپی شب قدربود

من آن روز را قدر نشناختم                  بدانستم اکنون که در باختم