زمزمی از نور

شهادت قسمت ما می شد ،ای کاش

زمزمی از نور

شهادت قسمت ما می شد ،ای کاش

دوکوهه

دو کوهه!

آیا جز اصحاب عاشورایی سید الشهدا کسی را می‌شناسی

که بهتر از شهدای ما [بر این] خاک عبادت کرده باشد؟

-دو کوهه! بوسه‌های تو بر قدم‌هایی می‌نشسته است

که استوارتر از عزم آنان را زمین به یاد ندارد.

یادهایت را در خود تجربه کن

2468

حنانه حامی چهارشنبه 17 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 12:16 ق.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

زرناز چهارشنبه 17 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 12:38 ق.ظ http://zarnaz.blogfa.com

سر ِنی در نینوا می ماند اگر زینب نبود
کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود

چهره سرخ حقیقت بعد از آن توفان رنگ
پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود

چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان
در کویر تفته جا می ماند اگر زینب نبود

زخمه زخمی ترین فریاد، در چنگ سکوت
از طراز نغمه وا می ماند اگر زینب نبود

در طلوع داغ اصغر، استخوان اشک سرخ
در گلوی چشم ها می ماند اگر زینب نبود

ذوالجناح دادخواهی، بی سوار و بی لگام
در بیابان ها رها می ماند اگر زینب نبود

در عبور از بستر تاریخ، سیل انقلاب
پشت کوه فتنه ها می ماند اگر زینب نبود

وفات اسوه ی صبر حضرت زینب(س) تسلیت باد

نسیم بهشت چهارشنبه 17 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 08:43 ق.ظ http://shamimadab.blogfa.com

یا حبیب
یادش بخیر دو کوهه یک هفته ای در سال هفتاد و دو در دو کوهه بودم تازه دانشجو شده بودم و پر شور
حسینیه ای دارد که بزرگانی چون همت در آن نماز شب را زمزمه کرده اند ضجه زده اند
یا زینب

نرجس چهارشنبه 17 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 11:06 ق.ظ http://razebehesht1277.blogfa.com

یا حبیب الباکین

رحلت جانگداز عقیله العرب,حضرت زینب (س)تسلیت باد

التماس دعادارم

یاحق

نسیم بهشت جمعه 19 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 03:38 ق.ظ http://shmimadab.blogfa.com

یا مولا

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می آید
نفس هایم گواهی می دهد بوی تو می آید

شکوه تو زمین را با قیامت آشنا کرد
و رقص باد با گیسوی تو محشر به پا کرد

زمین را غرق در خون خدا کردی خبر داری؟
تو اسرار خدا را بر ملا کردی خبر داری.

جهان را زیر و رو کرده است گیسوی پریشانت
از این عالم چه می خواهی همه عالم به قربانت

مرا از فیض رستاخیز چشمانت نکن محروم
جهان را جان بده,پلکی بزن,یا حی یا قیوم

خبر دارم که سر از دیر نصرانی در آوردی
و عیسی را به ایین مسلمانی در آوردی

خبر دارم چه راهی را بر اوج نیزه طی کردی
از ان وقتی که اسب شوق را مردانه هی کردی

تو میرفتی و می دیدم که چشمم تیره شد کم کم
به صحرایی سراسر از تو خالی خیره شد کم کم

تو را تا لحظه ی آخر نگاه من صدا می زد
چراغی شعله شعله زیر باران دست و پا می زد

حدود ساعت سه جان من می رفت آهسته
برای غرق در دریا شدن می رفت آهسته

بخوان آهسته از این جا به بعد ماجرا با من
خیالت جمع ای دریای غیرت خیمه ها بامن

تمام راه بر پا داشتم بزم عزا در خود.
ولی از پا نیفتادم,شکستم بی صدا در خود

شکستم بی صدا در خود که باید بی تو برگردم
قدم خم شد ولیکن خم به ابرویم نیاوردم...

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می آید
نفس هایم گواهی می دهد بوی تو می آید

ادرکنی

محسن جمعه 19 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 04:12 ق.ظ http://bakhyr.blogsky.com

سلام. خسته نباشید. از لطف شما ممنونم. با این مطلبتون یاد جبهه و جنگ افتادم. راستی با مطلب جدیدی به روز هستیم.

نسیم بهشت جمعه 19 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 11:49 ق.ظ http://shmimadab.blogfa.com

یا سمیع

سه مصیبتی که هر روز به آدم وارد می شود...!

مردی نزد امام زین العابدین علیه السلام آمد و از اوضاع و احوال بد خود، خدمت
آن حضرت گلایه کرد که مثلا خرج بالاست و درآمدم کفاف زندگیم را نمی دهد؛
طلبکاران امانم را بریده اند و خلاصه سفره دل باز کرد و شکایتهایی از این دست
را که بین ما هم رایج است خدمت امام علیه السلام بازگو کرد و منتظر شنیدن سخنی
راهگشا از آن حضرت شد. امام سجاد علیه السلام برای تسکین دردهای این مرد و
تمام کسانی که مانند او گرفتار ناملایمتی روزگار شده اند به حقایقی اشاره
کردند که توجه به آنها سبب می شود تا فشار جانکاه روزگار از گُرده آدمی
برداشته و به فراموشی سپرده شود.
امام سجّاد علیه السلام فرمودند :
بیچاره آدمى ! هرروز سه مصیبت به او مى رسد و حتّى از یکى از آنها پند نمى گیرد ، که اگر پند
مى گرفت ، سختیها و کار دنیا بر او آسان مى شد :

مصـیبت نخست ، روزى است که از عـمر او کم مى شود . در صـورتى که اگر از مال او
چـیزى کم گردد ، اندوهگین مى شود ، حال آن که مال، جایگزین دارد ، امّا عمرِ
از دست رفته ، جبران نمى‌شود

مصـیبت دوم این است که روزیش را به طور کامل دریافت مى کند، که اگر از راه
حلال باشد باید حساب پس دهد و اگر از راه حرام باشد کیفر مى بیند.

مصـیبت سوم از اینها بزرگتر است . عرض شد : آن چیست ؟ فرمود : هیچ روزى را به
شب نمى رساند مگر این که یک منزل به آخرت نزدیک شده است، امّا نمى داند به سوى
بهشت یا به سوى آتش.
--
*الصبر مفتاح الفرج*