زمزمی از نور

شهادت قسمت ما می شد ،ای کاش

زمزمی از نور

شهادت قسمت ما می شد ،ای کاش

هنر ایثار گری..

 

 

حاج آقا حافظی : پدر دو ایثارگر ومسؤول تدارکات گردان تخریب لشکر 27 نقل می کرد :

دانش اموزی در محله ی ما بود که صبح ها با اتوبوس به مدرسه می رفت وخرید های منزل شا ن هم عمدتا ازمغازه مابود .

چند روزی دیدم نمی آید در ایستگاه بایستد وبه مدرسه برود .

تااین که یک روز عصر آمد و85 ریال پول خرد گذاشت روی پیشخوان وگفت :

آقا حافظی یک قوطی کمپوت گیلاس بدهید .

گفتم : چی شده ؟کسی مریض شده ،می خواهی ملاقات به بیمارستان بروی ؟

اول کمی تأمل کرد وبعد جواب داد :

« نه می خواهم بفرستم جبهه برای رزمنده ها .

چند روزی پیاده رفتم مدرسه ،پول بلیطهایم را جمع کردم تا بتوانم این کمپوت را بخرم »

حاجی می گفت : او که رفت انگار دنیا را کوبیدند تو سرم .به خودم گفتم : پیرمرد از این نوجوان یاد بگیر . ایثار یعنی این ،پاشو ،پاشو که تو شهر موندن دیگه صلاح نیست و....آمدم بلکه در خدمت رزمنده ها باشم .

 

دبیر یکی از مدارس تعریف می کرد :

وقتی در کلاس مطرح کردم : » بچه ها هر که مایل است می تواند به جبهه ها کمک کند دو سه روزی بچه ها از پول تو جیبی یا کمک ها ی خانواده هایشان برای جبهه پول می آوردند

یک روز دیدم یکی از شاگردها که می دانستم یتیم است ووضع مالی مناسبی هم ندارد آمد پرسید : آقادبیر اجازه .

2ریالی هم برای جبهه ها قبول می کنید ؟

بعد از کمی تأمل گفتم : بله هر چقد رباشه قبوله >

فردایش آمد وبا شرمندگی ولی همراه با یک آرامش ورضایت سکه دوریالی ای را گذاشت کنار کمک های بچه ها

آخر زنگ صدایش کردم وپرسیدم :

«قضیه ی این سکه ات چی بود ه؟خدا قبول کنه ،برایم بگو »

گفت : « من که پول توجیبی نمی گیرم ،تنها یک کیف پول کوچک یادگار ی مادرم دروسایلم بود .

شب در خوابگاه پرورشگاه گفتم : بچه ها کسی این را می خر د ؟

هرکسی با یک متلک وشوخی پاسخم را داد

یکی گفت : این که 2ریال بیشتر نمی ارزد .

من هم از شما اجازه گرفتم ویادگاری مادرم را فروختم تاسهمی در کمک به جبهه ها داشته باشم »

 

دوستان تفسیر و تحلیل این داستانها با خودتون ،ولی به نظر من پیام های غیر قابل وصفی در اون نهفته هست که زبان قاصره از بازگوکردنش ...........................

منافقین گرفتاری قدیمی امت اسلام


مقام معظم رهبری «مدظله العالی » در فرازی از بیانات خویش در سخنان یاد شده ،گرفتاری امت اسلامی از ناحیه منافقان را همانند گرفتاری ومشغله رسول گرامی اسلام (ص) وحضرت امیر (ع) درسال های نخستین ظهوئر اسلام دانسته و افشاگر ی وتبلیغ روشنگرانه نسبت به این گونه جریان های خطرناک را وظیفه ای مهم ارزیابی می فرمایند :

« مهم ترین برهه ای وزمان ومکانی که تبلیغ آنجا معنا می دهد جایی است که فتنه وجود داشته باشد .

بیشترین زحمت در صدر اسلام ودرزمان پیغمبر ،زحمات مربوط به منافقین بود.

بعد از پیغمبر ،درزمان امیرالمؤمنین زحماتی بود که از درگیری و چالش حکومت اسلامی با افرادی که مدعی اسلام بودند به وجود می آمد .

بعد هم همین جور ،در دوران ائمه (علیهم السلام ) هم همین جور ،دوران غبار آلودگی فضا .

والاآن وقتی که جنگ بدر هست ،کار دشوار نیست ،

آن وقتی که در میدانهای نبرد حاضر می شوند با دشمنانی که مشخص است این دشمن چه می گوید کار دشوار نیست .

آن وقتی مسئله مشکل است که امیر المؤنین در مقابل کسانی واقع می شود که اینها مدعی اسلام اند ومعتقد به اسلام هم هستند

اینجور نبود که معتقد به اسلام هم نباشند از اسلام برگشته باشند ،نه ،معتقد ند به اسلام ،راه را غلط می روند .

هواهای نقسانی کار دستشان می دهد .

این مشکلترین وضع است که افراد را به شبهه می اندازد به طوری که اصحاب عبدالله بن مسعود می آیند خدمت

حضرت می گویند » انّا قد شککنا فی هذا القتال » {وقعه صفین ،ص115} « مادر این جنگ شک داریم »

چرا باید شک کنند ؟

این شک خواص ،پایه حرکت صحیح جامعه اسلامی را مثل موریانه می جود

اینی که خواص در حقایق روشن تردید پیدا کنند وشک پیدا کنند اساس کارها را مشکل می کند .

مشکل کار امیر المومنین این است

امروز هم همین است امروز در سطح دنیا که نگاه کنید همین جور است : درسطح داخل جامعه خودمان که نگاه کنید همین جور است تبیین لازم است .

دراین بیان روشن حضرت آیت الله خامنه ای رهبر حکیم وفرزانه انقلاب برلزوم روشنگری برای خواص خاطر نشان می فرمایند زیرا فضا آنچنان آمیخته با شبه حقیقت ها می باشد که نخبگان سیاسی نیز ممکن است به اشتباه بیفتند چه رسد به عامه مردم .

 

 

خویشتن را درمسیر انقلاب                  غرق دریای ولایت می کنیم

در ولایت بهر ایام ظهور                     با تو تمرین اطاعت می کنیم 

مرد با غیرت



پدر اگر تو نبودی وطن بهار نداشت 

               

                     نهال غیرت ما بوی برگ و بار نداشت


اگر تو سینه ی خود را سپر نمی کردی 


                     هجوم دشمنی آشفته جان مهار نداشت 


تو مرد بودی ودیدی که آن پدیده شوم 


                              زناگوارترین ها فرو گذار نداشت 


دلاورانه به دریا زدی ورفتی 


                   اگرچه بعد تو این سقف اعتبار نداشت


رها زدلهره ی اینکه کودکی هرشب


                          برای دیدنت آرامش و قرار نداشت 


به روزهای نداری ،زمان بیماری


                       خیال خاطره ای از تو در کنار نداشت


ویا جوانی یک زن به چشم رهگذران 


                            چه زود سوخت و خاکسترش غبار نداشت


رسید ،قصه به جایی که من ،تو ......مادر


                               وخانه ای که دگر روز و روزگار نداشت


پروانه نجاتی

                       

بنواز...


مصلای دل ،حس نیاز دارد ،


مهر نماز می طلبد تا برسجاده ی خشوع ،


جانماز بندگی پهن کند .


سر به مُهر ساید 


تا چشم دل در عرش بگشاید 


وتماشاگه راز را بی هیچ پرده ببیند .


با سیر در ملکوت ،مُلک و مَلک را همراه  یا رب یا رب قدوسیان 


یک جا نظاره کند 


وآنگاه عاشقانه هم آوای قدوسیان ،


سبّوح و قدّوس وربُّ الملائکه والروح زمزمه ی جانش شود .


لبیک لبیک رب گوید و 


مدهوش ،از جام وصل یار بر بستر خاک ،


های هایی اولوهی کند 


وضجه ی ای دوست ،ای دوست داشته باشد .


پس ،مطرب بنواز تا خراباتیان ،نوش عشق کنند و عاشقان در 


خرابات،مدهوش و 


اله به عرش الهی ،سیر وسلوکی نادیدنی را تجربه نمایند ...


بنــــــــــــــــــــــــــواز .........


یک جرعه آفتاب

متاع جان به دو گونه از دست می رود :


یکی این که آن را گم کنیم 

و

دیگر اینکه آن را بفروشیم.


کدام بهتر است ؟


آنها که در راه خدا کشته نمی شوند ،جانشان را گم کرده اند ودر مقابل چیزی در دست ندارند .


و آنها که این متاع رادر راه خدا می دهند وجانشان رادر راه او مصرف می کنند کسانی هستند که آن 


را فروخته اند ودر عوض چیزی گرفته اند :


«إنَّ الله اشتری من المومنین أنفسهم وأموالهم بأن لهم الجنه»

مـــــــــــا تمــــــــــــــام نمـــــــــــــی شویـــــــــم1


تو راه را گم کرده ای 

و

من خود را ،برادرم ...

                                 درشهری که به جای ستاره ،زور هست 


وبه جای هر درخت،

خنجر ی برپاست ...

                              وقتی جنگ تمام شد ،

                                                              ما تمام نشده بودیم ...

                                                                                                    وامروز در شهر

دیدم که جنگ هنوز هم تمام نشده است ....


امروز درشهر بودم 

شهر زیر آتش تهیه بود 

                                 

درشهر هنوز هم ،همیشه جنگ است ،

یک جنگ تمام عیار ،

وهمه می خواهند برهم سبقت بگیرند؟؟؟؟


جنگی تمام عیار وباتمام یگان هایش ...

                                         پرسنلی ،مخابرات ،تدارکات ،ادوات و....

تمام واحدها رادارد 

جز واحد تعاون ؟؟؟


درشهر همه جا «پای کار » است 

وهمه جا ،«نقطه ی رهایی» ..

                                               و گردان تخریب ،حرف اول را می زند .

وبرای خودش تیپی شده است .


« تیپ تخریب » 

درکار «مین کاشتن » بود   

                                      و     درفکر « همه چیز داشتن » 


درشهر 

آر.پی .جی ها دلارند 

ودلارها ،آر.پی .جی ...

وسوخت جیره بندی است 

وکار «بشکه های فوگاز » را می کند .

حرف ها ،همه «خرج آذر» است 

ومین ها ،همه کاشتنی است 

و                                                     

هیچ کس اهل « خنثی کردن » نیست 

وهمه

از کوچک وبزرگ ومرد وزن -

به شناسایی می روند .

وبی سیم های همراه ،

بیست وچهار ساعته روشن اند ...وآنتن دارند ..

                                                               وشهر همیشه زیر « آتش تهیه » است 

وهمه جا جبهه است 

اما جبهه های نور نیست                   

درجبهه های نور ،آن روزها

همیشه پای کار بودند 

آنانی که عقلشان می رسید 

آن جبهه ها ،

امروز جای مقدسی است  

                                     و         همه به زیارتش می روند 

جبهه های نو راست 

مرکز تلاقی عرش وفرش است 

مهبط ملائکه است ومشهد شهدا 

ودوست داشتنی است 

                                                        وشاید روزی 

شهرها هم 

جای مقدسی شود 

اگر توراه راپیداکنی 

ومن خود را ،برادرم .....



                                                    محمد مهدی هادی 

نگاهی گذرا به عملیات فتح4


عملیات فتح 2

 

عملیات پارتیزانی فتح 4 در ساعت 3 بامداد مورخ 22/11/65 بارمز مبارک (یا الله )

آغاز می شود .

نیروهای ویژه سپاه پاسداران واتحا دیه میهنی کردستان عراق،همچون عملیات فتح 1 پس از 200 کیلومتر

پیاده روی وعبور از کوهستانهای صعب العبور ،خود را به منطقه عملیاتی اربیل می رسانند وتأسیسات

اقتتصادی ونظامی عراق را دراین منطقه می کوبند .

 

باهجوم به رادار بزرگ منطقه اربیل که کار هدایت هواپیماها را درمناطق شمال غرب به عهده داشت

ونفوذ به ارتفاع حساس 2126 کورک ،این هدف مهم را همراه با دستگاه های شنود واستراق سمع منطقه منهدم می کنند .

 

دراین عملیات ،تأسیسات اقتصادی ونظامی شهرقضا صدیق ومقز یک گردان دشمن در پادگان خلیفان شهر دیاله مورد حمله قرار می گیرند و افراد مستقر درآنهاکشته یا زخمی وچندین دستگاه تانک،نفربرودهها

دستگاه خودروی نظامی نیز منهدم می شوند .

 

رزمندگان اسلام ،درادامه این عملیات موفق می شوند خودرابه پادگان رواندوز برسانند وآن را باتمام

امکاناتش به آتش بکشند .

باانهدام پل مواصلاتی پادگان رواندوز ارتباط بین بعثیان با شهر قطع می شود .

همچنین با اجرای آتش سنگین روی مراکز حساسی چون سپاه پنجم در منطقه رواندوز ،مقر فرماندهی لشکر 23

ویکی از قرار گاههای تاکتیکی سپاه پنجم ،تعداد زیادی از نفرات آنهارااز تجمله فرماندهان وافسران بعثی به هلاکت می رسند .

درمحدوده 300 کیلومتری منطقه عملیاتی نیز بیش از 50 پایگاه دشمن به آتش کشیده می شود وبیش از 1000

نفر از افراد مستقردرآن که کار حفاظت وتدارکات منطقه را به عهده داشتند کشته یا زخمی وعده ای نیز اسیر میشوند .

 

مرحله دوم عملیت فتح 4

 

مرحله دوم عملیات پارتبزانی فتح4 درتاریخ 4/12/65 رأس ساعت 24 شب بارمز مقدس (یا الله )

به قصد انهدام تأسیسات اقتصادی ونظامی دشمن آغاز می شود .

نیروهای ویژه سپاه واتحادیه های میهنی کردستان عراق ،تحت فرماندهی قرارگاه رمضان پس از عبور از کوهستانهای مرتفع درعمق 70 کیلومتری خاک عراق ،درمنطقه دیانا با شلیک بی امان موشکهای آرپی جی ،

تعداد زیادی از تانکها ونفربرهای دشمن رابه آتش می کشند .

 

دراین نبرد مقر سپاه پنجم دیانامورد تهاجم قرار می گیرد ومنهدم می شود به طوری که شعله های

حاصل از سوختن ادوات وامکانات آن از کیلومترها فاصله دیده می شود .

درطی این عملیات ،امکانات نظامی واقتصادی شهرهای رواندوز وقضا صدیق خسارات جبارن ناپذیری را

متحمل می شوند وبدین ترتیب پس از پایان مرحله دوم این عملیات نتایج موفقی حاصل می شود .

 

نتایج عملیات         

 

نتایج مرحله اول عملیات :

 

انهدام تأسیسات بزرگ راداری وماکروویو مستقر در ارتفاع کوه کورک درعمق 70 کیلومتری استان اربیل عراق .

وارد آوردن خسارت به مراکز نظامی واقتصادی شهرهای قضا صدیق ،رواندوز ،خلیفان ودیانا.

زیرآتش قرار گرفتن مقر فرماندهی لشکر 33عراق .

اجرای آتش روی پادگان خلیفان درمنطقه دیانا وبه آتش کشیدن 7دستگاه تانک.

اجرای آتش روی پارک موتوری ومراکز حساس سپاه پنجم عراق در رواندوز .

 

نتایج مرحله دوم عملیات :

 

انهدام مرکز مخابراتی سپاه پنجم به میزان 100 درصد .

انهدام پارک موتوری سپاه پنجم پادگان نظامی ولجستیکی رواندوز .

انهدام چند واحد دولتی در شهر قضا صدیق .

به آتش کشدین دو پادگان نظامی در جنوب دیانا .

انهدام پادگان حامیه درمنطقه دیانا.

انهدام مرکز استخبرات وسازمان امنیت رواندوز .

انهدام دایره امنیت وسازمان اطلاعات ومرکز پلیس دیانا.

انهدام مقر یک گردان درمنطقه رواندوز .

انهدام 23پایگاه نظامی دردشت دیاناومنطقه رواندوز ،انهدام مرکز پلیس رواندوز .

زیرآتش گرفتن مرکز تجمع نیرو وامکانات نظامی دشمن درشهر دیانا .

انهدام نیروگاه برق رواندوز .

انهدام دهها تانک ونفربر.

 

 

تعداد کشته وزخمی دشمن :1150نفر


نیایش

اینجا ، قلب می سوزد ،اشک می جوشد ،وجود خاکستر می شود ،واحساس سخن می گوید .

اینجا کسی چیزی نمی خواهد ،انتظاری ندارد ،ادعائی نمی کند ....

فریاد ضجه ایست که از سینه ای پردرد به آسمان طنین انداخته وسایه ای کمرنگ از آن فریاد ها

براین صفحات نقش بسته است .

 

چه زیباست :

 راز ونیازهای درویشی دلسوخته وناامید در نیمه شب ،

فریاد خروشان یک انقلابی از جان گذشته در دهان اژدهای مرگ،

اعتراض خشونت بار مظلومی ،زیر شمشیر ستمگر ،

اشک سرد یأس وشکست بررخساره زرد دلشکسته ای درمیان برادارن بخاک وخون غلطیده،

فریاد پر شکوه حق از حلقوم از جان گذشته ای علیه ستمگران روزگار .

 

چه خوشست :

دست از جان شستن ودنیا ار سه طلاقه کردن ،

ازهمه قید وبنداسارت حیات آزاد شدن ،

بدون بیم وامید علیه ستمگران جنگیدن،

پرچم حق را در صحنه خطر ومرگ برافراشتن ،

به همه طاغوتها نه گفتن ،

باسرور و غرور به استقبال شهادت رفتن ،

 

جائی که دیگر انسان مصلحتی ندارد تا حقیقت را برای آن فدا کند دیگر از کسی واهمه نمی کند

تا حق راکتمان نماید ...

 

انجا حق و عدل هنچون خورشید میتابد وهمه قدرتها ،وحتی قداستها فرو میریزند ،

وهیچکس جز خدا –فقط خدا – سلطنت نخواهد داشت .

 

من آن آزادی را دوست دارم ،واز اینکه در دوره های سخت حیات آنرا تجربه کرده ام خوشحالم

وبا آن  اخلاص وسبکی وایثار ولذت روحی ومعراج که در آن تجربه ها به آدمی دست میدهد

حسرت می خورم .

 

خوش دارم که کوله بار هستی خودراکه از غم ودرد انباشته است بردوش بگیرم ،

وعصازنان بسوی صحرای عدم رهسپار شوم .

 

خوش دارم از همه چیز وهمه کس ببرم وجز خدا انیسی وهمراهی نداشته باشم.

 

خوش دارم که زمین زیراندازم وآسمان بلند رواندازم باشد واز همه زندگی وتعلقات آن آزاد گردم .

 

خوش دارم که مجهول و گمنام بسوی زجردیدگان دنیا بروم ،

دررنج و شکنجه آنها شرکت کنم ،

همچون سربازی خاکی درمیان انقلابیون آفریقا بجنگم تابدرجه شهادت نائل آیم .

 

خوش دارم که مرا بسوزانند و خاکسترم را به با د بسپارند تا حتی قبری راازاین زمین اشغال نکنم .

 

خوش دارم هیچ کس مرا نشناسد،هیچکس از غمها ودردهایم آگاهی نداشته باشد ،

 

هیچکس از رازونیازهای شبانه ام نفهمد ،هیچکس اشکهای سوزانم رادر نیمه های شب نبیند ،

هیچکس به من محبت نکند ،هیچکس به من توجه ننماید ،جز خدا کسی رانداشته باشم ،

 

جز خدابا کسی رازونیاز نکنم ،جز خدا انیسی نداشته باشم ،جزخدا به کسی پناه نبرم .

 

 

                              رازونیازهای دست نوشته شهیددکتر مصطفی چمران 

یاس سوخته


خوشا آنان که جانان می شناسند 


طریق عشق و ایمان می شناسند 


بسی گفتیم و گفتند از شهیدان 


شهیدان را شهیدان می شناسند 


مناجات شهید یدالله مومن پور


خدایا..کوله بار سنگین گناه پشت مرا خمیده است از تو طلب آمرزش می کنم وبه لطف 
تو امید دارم .

خدایا ...تورا شکر می کنم که مرا در زمان ومکانی قرار دادی که اسلام مظلومیت خویش 
را 

در جهان نداداده است وخواهان یاری است ومن نیز آمدهام تا با نثار خون خویش اسلام 

را یاری کنم وبرای تو ودین تو خدمت کنم .


خدایا ....شوق دیدارت با این دل من چه کرده است که آرزوی وصال و لقای تورا دارد ؟

خدایا ....دنیا خیلی زیباست اما کمتر کسی پیدا می شود که از این وسیله زیبایی

برای نزدیکی به تو استفاده کند .


خدایا ....تو خود می دانی که به خاطر رضای تو قدم به میدان نبرد گذاشتم تابا 

                      نثار خون ناقابل خویش راضی به درگاهت شوم .

روحش شاد ویادش گرامی